Anok-anok, mung mitok macam-macam nge ayoh mung. Mung ngamok bile dokleh beli telepun. Mung lembang abih barang-barang dalam rumoh bile dokleh duit blanje nok ikut ke saing mung g jjalan bbando g tengok wayang.
Dokleh muto, mung lari teruh dari rumoh.
Mung jerkoh ke ayoh mung. Mung wak kurang ajor ke ayoh mung. Mung tuduh ayoh mung dok sayang ke mung sebab dok ikut nape kehendok nafsu mung.
Mung ssikit pun dok mmikir...
susohnye ayoh mung cari pitis. Makan untuk diri sdiri pun ye dok ccare mane. Duk kije siang malam cari ke pitis nok wi mung skoloh nok suruh mung blajor biar pandai biar cerdik.
Mung dok tau nape derita ayoh sebab ayoh dok ajin citer ke mung.
Ayoh dok kabo ke mung ye g kije makan nasi tengohari baham nasi bajet hok tiga riya tu je. Minum plok air sirap hok percuma tu ah.
Buleh pitis, ye sipan wak blanje skoloh mung. Mung tengok ah baju ye, lusuh sokmo. Mung tengok ah kasut ye. Carik rabok. Mung tengok ah sluor ye, ttapung kkali.
Aku cuma kabo dok sapa 1 % nape hok ayoh mung lalui demi untuk mung anok-anok weh. Hok lain, mung besor kekgi mung tau ah gane rase. Mung jadi ayoh kekgi mung tau ah gane.
Aku cuma nok mitok, doh-doh ah jadi bodo ke diri ikut ke saing. Saing ade tepun, nok tepun etek. Saing g tengok wayang mung nok g gok. Pahtu bile dokleh, mung mule ah nneting kokdang kkali.
Nasihat aku, sebelum ayoh mung mati, sebelum mung nyesal sapa ke mati,
Mung taburlah bakti,
Mung berjasalah pada ayoh mung hok sorang ni.
Mung kenang la segala jasa dan penat lelah dia nok bbesor ke mung ni.
Awang-awang dan semek-semek sekalian...dengorlah nasihat abang.
Sayangilah ayoh.
____________
Sumber gambar : Pak Lang Alan
